23 Mayıs 2016 Pazartesi

Bilinmeyen Adanın Öyküsü - José Saramago


Adı: Bilinmeyen Adanın Öyküsü
Yazar: José Saramago
Sayfa Sayısı: 64
Yayınevi: Kırmızı Kedi
Çeviri: Emrah İmre


Konusu:(arka kapak)                                   
"Bir adam kralın kapısını çalmış ve ona demiş ki, Bana bir tekne ver."
Bilinmeyen adaların kalmadığına inanılan bir dönemde bilinmeyen ada arama cesaretine sahip bir adamla böyle bir cesareti görüp hayatını değiştirebileceğine inanan bir kadının büyük usta Saramago'nun eşsiz anlatısında edebiyat tarihine geçen yolculukları böyle başlar. Emrah İmre'nin Portekizceden çevirisi ve Birol Bayram'ın desenleriyle okurun minör başyapıtlarından olacaktır Bilinmeyen Adanın Öyküsü.

"(...) ben bilinmeyen adayı bulmak istiyorum, o adaya ayak bastığımda kim olduğumu öğrenmek istiyorum, Bilmiyor musun ki, Kendinden dışarı çıkıp kendine bakmadıkça kim olduğunu asla bilemezsin, (...)"

"Saramago görünüşte sade bir öyküyü basit bir dille ve masum karakterlerle aktarıyor; okurlar, hayalperestler ve âşıklar psikolojik, romantik ve toplumsal altmetinleri fark edecektir." 
-Publishers Weekly-
(Tanıtım Bülteninden)

Alıntılar:                                          
*                                                                   
..,Saçma, bilinmeyen ada kalmadı artık, Bilinmeyen ada kalmadığını nereden biliyorsun, kral efendi, Haritalarda bütün adalar var, Haritalarda sadece bilinen adalar var, Peki bulmak isteğin bu bilinmeyen ada neyin nesi, Bunun cevabını bilseydim zaten bilinmeyen ada olmaktan çıkardı, Bu adayı kimden duydun, diye sormuş kral biraz ciddileşerek, Kimseden, Öyleyse niçin var diye tutturuyorsun, Çok basit, bilinmeyen bir adanın var olmaması imkansız olduğu için,....

*                                                                 
.., işte kader hep böyle davranır bizlere, hemen arkamızdadır, omzumuza dokunmak için elini çoktan ileri doğru uzatmıştır, bizlerse hala, Geçti gitti, gösteri bitti, yine aynı hikaye, diye homurdanıp dururuz.

*                                                                   
..Beğenmek, sahip olmanın en iyi şekli sahip olmaksa beğenmenin en kötü şekli olsa gerek.

*                                                                   
...ama ben bilinmeyen adayı bulmak istiyorum, o adaya ayak bastığımda kim olduğumu öğrenmek istiyorum, Bilmiyor musun ki, Kendinden dışarı çıkıp kendine bakmadıkça kim olduğunu asla bilemezsin, Kralın alimi boş vakitlerinde yanı başıma oturur ve uşakların çoraplarını yamamamı seyreder, bazen de felsefe yapmaya başlar ve her erkeğin bir ada gibi olduğunu söylerdi, bense kadın olduğumdan hiç üstüme alınmaz, alimin bu laflarına hiç önem vermezdim, sen bu konuda ne düşünüyorsun, Adayı görmek için adadan dışarı çıkmak gerektiğini, kendimizden çıkmadıkça kendimizi görmemizin mümkün olmadığını düşünüyorum, Benliğimizden çıkmadıkça, demek istiyorsun heralde, Hayır, aynı şey değil.


Değerlendirmem: 5/5

Sadece 64 sayfa olmasına rağmen piyasadaki birçok kitaptan daha fazla şey anlatabilen bir kitap. Bu kadar kısa olmasına rağmen kitabı okurken sürekli duraklayıp renkli küçük post-itlerimi yapıştırmak zorunda kaldım. Kitap o kadar güzel yazılmış ki insanın her cümlenin altını çizesi geliyor. Aynı zamanda güzel olduğu kadarda akıcı bir kitap. Okuldayken dersin bitmesine 5 dakika kala başlayıp teneffüste elimden düşüremeyip diğer ders başlamadan bitirmiştim. 
Jose Saramago'yu bu kitap sayesinde tanıdım. Arkadaşımın elinde görüp merak edip okumaya başlamasaydım kim bilir bu yazarı okumak için daha ne kadar geç kalırdım. 
Okumayan herkes için hiç düşünmeden önerebilirim :).






Hiç yorum yok:

Yorum Gönder